Μια σύντομη ταινία ποίησης για την ενδυνάμωση των γυναικών και την αντιμετώπιση των προκλήσεων που πρέπει να ξεπεραστούν για να γίνει πραγματικότητα η ισότητα.
A short poetry film about women’s empowerment and confronting the challenges that must be overcome for equality to become realized.
Aurora Starchild is a scholar, artist, and documentary producer. She recently co-authored Inevitable Change, a multimedia journal that uses Augmented Reality technology, for a 501 (c) (3) Los Angeles-based nonprofit called The Love Story Media, Inc. The journal features two published artist documentaries produced and edited by Aurora: “Dean Fidelman: The Love Story Behind Art in Motion,” and “Buddha Bomb: The Love Story Behind Sonic Shamanism,” or “The Love Story Behind DJing.” The Love Story Media, Inc.’s mission is to prevent suicide and depression by providing the public with multiple mediums of artistic inspiration and guiding them through expressive journaling.
Aurora holds an Associate degree in Visual and Performing Arts with an emphasis on Theatre from Lake Tahoe Community College in California and a Bachelor degree in Applied Studies with an emphasis in Applied Communications from Brandman University in Irvine, California. She is currently a graduate student working towards a Master of Science in Instructional Design and Technology.
Η Aurora Starchild είναι μελετητής, καλλιτέχνης και παραγωγός ντοκιμαντέρ. Πρόσφατα συνέγραψε το Inevitable Change, ένα περιοδικό πολυμέσων που χρησιμοποιεί Τεχνολογία επαυξημένης πραγματικότητας για έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό με έδρα το Λος Άντζελες με τίτλο The Love Story Media, Inc. 501 (c) (3) Το περιοδικό περιλαμβάνει δύο δημοσιευμένα ντοκιμαντέρ καλλιτεχνών που παράγονται και επεξεργάζονται από την Aurora: « Dean Fidelman: Η ιστορία της αγάπης πίσω από την τέχνη σε κίνηση »και« Η βόμβα του Βούδα: Η ιστορία αγάπης πίσω από τον ηχητικό σαμανισμό »ή« Η ιστορία αγάπης πίσω από το DJing ». Η αποστολή της Love Story Media, Inc. είναι να αποτρέψει την αυτοκτονία και την κατάθλιψη παρέχοντας στο κοινό πολλαπλά μέσα καλλιτεχνικής έμπνευσης και καθοδηγώντας τους μέσω εκφραστικών περιοδικών.
Η Aurora είναι κάτοχος πτυχίου Εικαστικών και Παραστατικών Τεχνών με έμφαση στο Θέατρο από το Lake Tahoe Community College στην Καλιφόρνια και πτυχίο στις Εφαρμοσμένες Σπουδές με έμφαση στις Εφαρμοσμένες Επικοινωνίες από το Πανεπιστήμιο Brandman στο Irvine της Καλιφόρνια. Αυτή τη στιγμή είναι απόφοιτος φοιτητής που εργάζεται για μεταπτυχιακό στην Επιστημονική Σχεδίαση και Τεχνολογία.
Director Statement
This film was created as one of my final projects for my BA degree. I wrote this poem in a moment where my power faced my fear: I consciously uncovered a sense of despair, as though women’s rights are moving backwards, which is at odds with who I am as a person. I realized, then, that I was a feminist, after many years of denying the label.
I wanted to use a variety of women for the film, but because of COVID-19, my options were limited. Some footage is my own and most belongs to the Creative Commons. The use of footage from the Creative Commons fit the purpose of the film itself: the message is a universal one, it does not only belong to me, but to all women.
In an age when labels and meanings are constantly being redefined, and humans are continuously attempting to redefine each other, we must remember that the lexicons of our souls are ultimately ours and ours alone to truly assemble. This applies to all people, across appearances, beliefs, and identities. Our strongest thread of commonality is that none of us are actually the same. Once we realize this, we will be equal.
Αυτή η ταινία δημιουργήθηκε ως ένα από τα τελικά έργα μου για το πτυχίο BA. Έγραψα αυτό το ποίημα σε μια στιγμή όπου η δύναμή μου αντιμετώπιζε τον φόβο μου: Ανακάλυψα συνειδητά μια αίσθηση απόγνωσης, σαν τα δικαιώματα των γυναικών να κινούνται προς τα πίσω, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με το ποιος είμαι ως άτομο. Συνειδητοποίησα, λοιπόν, ότι ήμουν φεμινίστρια, μετά από πολλά χρόνια άρνησης της ετικέτας.
Ήθελα να χρησιμοποιήσω μια ποικιλία γυναικών για την ταινία, αλλά λόγω του COVID-19, οι επιλογές μου ήταν περιορισμένες. Ορισμένα πλάνα είναι δικά μου και τα περισσότερα ανήκουν στα Creative Commons. Η χρήση βίντεο από τα Creative Commons ταιριάζει στον σκοπό της ίδιας της ταινίας: το μήνυμα είναι καθολικό, δεν ανήκει μόνο σε μένα, αλλά σε όλες τις γυναίκες.
Σε μια εποχή που οι ετικέτες και οι έννοιες επαναπροσδιορίζονται διαρκώς, και οι άνθρωποι προσπαθούν συνεχώς να επαναπροσδιορίζουν ο ένας τον άλλον, πρέπει να θυμόμαστε ότι τα λεξικά της ψυχής μας είναι τελικά δικά μας και μόνοι μας για να συγκεντρωθούν πραγματικά. Αυτό ισχύει για όλα τα άτομα, σε όλες τις εμφανίσεις, τις πεποιθήσεις και τις ταυτότητες. Το ισχυρότερο νήμα κοινότητας είναι ότι κανένας από εμάς δεν είναι στην πραγματικότητα το ίδιο. Μόλις το συνειδητοποιήσουμε, θα είμαστε ίσοι.
